به نام نامی عشق و به نام نامی درد

به نام نامی مولا به نام نامی مرد

روندگان طریقت ره بلا سپرند رونده

نیست هر آنکس که ترک خویش نکرد

به گوش می شنوم گاه ناله های کبود

زکوچه های غریبی که مانده بی شبگرد

نگاه کن و بسوزان شب مرا خورشید

مگر که گرم شود با نگاهت این دل سرد

ببین که با دل پروانه ام چه می گویم

که گرد شمع وجود علی همیشه بگرد

من از تو هیچ نمی خواهم ای مطهر سبز

جز آنکه زیر فدمهات خاک باشم و گرد

بیا سواره زخمی ذوالفقار بدست

به انتقام شهیدان کربلا برگرد

علی عشق